आजची कविता

निर्भिड जगण्यासाठी कायम मनानं कणखर..खंबीर व्हावच लागतं ..कितीही मनात असो नसो ...वज्रा सारखं कठीण बनावंच लागतं ...ज्योती आळंदकर लातूर

आजची कविता : स्वप्नझुला ******अंतरातली कौतुके ओघवती झरत दृष्टीच्या येरझाऱ्या पुनःपुन्हा अंतरातमन प्रकृतीचे बिंब आयन्यात रंग तरंगती तरल गीते सुरेलशी शीळ घालत येतीदूर टेकडीचा कडा वाकलेले झाड तपस्वी शांतलेली सांज तरीही भगवी वस्त्रे सजवीदीप...

मी जशीची तशी *****टळून गेला प्रहर मी जशी ची तशी गळून गेला बहर मी जशीची तशी .....नजर अशी बोचरी फिरता तनुवरी करून गेली कहर मी जशीची तशी ....लावण्याआड माझ्या भळभळत्या वेदना जळून गेला...

सांजावलेल्या आठवणी****** एकेक करून उतरतात मनाच्या कॅनव्हासवर.....झुलवत राहतात स्मृतींना अलवारपणे मोरपिशी स्पर्श देऊन .....हळूच गहिवर दाटून येतो कंठाशी ... मोहळ उठतं तुझ्या माझ्या अस्तित्वहीन खुणांचं ज्या कधीच पुसल्या गेल्यात वाळूवरच्या नावासारख्या हलक्याशा लाटेसरशी .....मेंदूच्या कपारीतून सांडत...

मला येऊ द्याना घरी ... *******मुलगी गर्भात नखवता हे जाणावे कुकर्म काळ्या जेलची दिसे वाट कुठे फेडाल हे पाप .. ?मला येऊ द्याना घरी आता ऊजाडले नवे पर्व गर्भ राहता...